Freitag, 17. Juni 2016

Rasputin. Część 2

Jak w Rasputinie dokonała się duchowa przemiana? Podobno został poturbowany przez konie (przy próbie kradzieży?) A może po śmierci pierworodnego syna? W jego życiu rozpoczął się religijny etap. W 1892 roku Rasputin opuścił rodzinną wioskę. Udał się do klasztoru w Wierchoturiach, w pobliżu którego żył pustelnik Makary - to pod jego wpływem Rasputin zdecydował się odrzucić alkohol i mięso. To wtedy zaczął podawać się za proroka i opanował podstawy leczenia, stając się znachorem. W 1893 roku udał się do klasztoru (na terenie dzisiejszej Grecji) i pozostał tam przez trzy lata. Na górze Atos znajdowało się centrum ortodoksyjnego prawosławia. To tam Rasputin dowiedział się więcej o religii. Słuchał dyskusji zakonników, zapamiętywał fragmenty z Pisma świętego. Sam do końca życia pozostał półanalfabetą i tak właściwie nie czytał. Nie zdecydował się zostać na stałe w klasztorze, gdyż takie życie go zniechęciło (potem powiedział Makaremu, że odrzuciła go panująca tam sodomia).



Po powrocie do Rosji (1896 rok) zaczął podróżować po kraju i "nauczać". Jak wyglądał ten etap w jego życiu?

1. Odwiedzał miejscowości słynące z cudów czy takie, w których znajdowały się święte relikwie.

2. Głosił słowo Boże wszędzie: na jarmarkach, w centrach miast, na przystaniach rzecznych. Umiał trafić do ludzi, gdyż szybko zyskał opinię kaznodziei i egzorcysty. Około 1900 roku zaczęto go określać jako "strannika", czyli religijnego wędrowca.

3. W tamtym czasie powstało "kółko rasputinowskie", do którego na początku należeli ludzie z rodzinnej wsi Rasputina, potem także osoby spoza lokalnej społeczności. Czym zajmowało się owo kółko? Godzeniem świętości z grzesznością: modlitwą i uciechami cielesnymi, które rozumiane były jako szczegółowa forma kontaktu z Bogiem. Około 1902 roku zaprzestano spotkań odbywających się w domu Rasputina, gdyż zwracały zbyt dużą uwagę.

4. W 1903 udał się do Kijowa, do klasztoru w Caves (około 3000 km od rodzinnej wioski). Jego interpretacje świętych pism były tak oryginalne, że nawet duchowni chętnie go słuchali. To wtedy rozpoczął "wielką wędrówkę" po ośrodkach prawosławia w Rosji. Po swoim pobycie w klasztorze miał dosyć dużą wiedzę na temat religii, a być może fakt, że wywodził się z prostej wsi, sprawiał że potrafił zrobić dobre wrażenie na ludziach wykształconych (to wtedy trafił do Petersburga). Archimandryta  Chryzant Szczełkowski wstawił się za Rasputinem i ten mógł spotkać się z rektorem Akademii Duchownej - Sergiuszem i z archimandrytą Teofanem. Rasputinowi nie udało się jednak uciec przed przeszłością - do Petersburga dotarły informacje o jego przeszłości, o życiu rozpustnika. Doradzono mu więc opuścić Petersburg, więc Rasputin czekał do rodzinnej wsi, gdzie już czekał na niego tłum "fanów".


Rasputin ze swoimi dziećmi 

5. Rasputin był szykanowany przez władze administracyjne i cerkiewne. Władze kościelne uznały go za osobę siejącą zgorszenie i demoralizację. Rozpoczęły one śledztwo, które nie przyniosło jednak żadnych dowodów przeciwko Rasputinowi.


6. Rasputin powrócił do Petersburga prawdopodobnie na początku 1905 roku. Droga na carski dwór już wkrótce stanęła dla niego otworem. 




Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen